De week na Basel hebben wij het bijzonder rustig aan gedaan. Tot de vrijdagavond aanbrak. De klas waarmee wij enkele lessen procestechnologie gevolgd hebben, had een feest georganiseerd. Een feest voor de hele school. Dit om geld in te zamelen, om van dat geld een vakantie naar Praag te kunnen betalen. Aangezien wij ze dit ook wel gunden, hebben we een aardige duit in het zakje gedaan door de nodige biertjes te drinken. De raclette was voor ons gratis deze avond, toch wel handig om hier en daar wat connecties te hebben.
De avond erop was er een festival in Sion, met de erg originele naam Festiv. Het werd groots aangekondigd, maar het bleek een flop te zijn. Niet echt wat we ervan verwacht hadden. Toen maar lekker in het park wat rondgehangen met de andere studenten.
Die dinsdag is ons mam met Edwin naar Sion gekomen. Na wat aanloop problemen op de maandagochtend hebben ze het toch gered. Ze hebben een mooi plaatsje op de camping waar ze 10 dagen door zullen brengen. Dinsdag hebben we ze warm welkom geheten en hebben we lekker wat gegeten. Het was leuk om moeders eindelijk weer eens in real-life te kunnen dissen, in plaats van over de telefoon.
Die woensdag stond het plantjes plukken op het programma. Hiervoor moesten we richting Saas Fee rijden. Iets wat achteraf helemaal geen straf bleek te zijn. Onderweg de mooiste dingen gezien om uiteindelijk bij een stuwmeer uit te komen. Hier moest de Rhodiola te vinden zijn. Na een kleine wandeltocht over de stuwdam, zag ik aan het einde van deze dam dan echt Rhodiola staan. Aangezien we niet wisten of het nu legaal was om deze plant zomaar mee te nemen, hebben we toch maar even gewacht op de expeditie leidster die er zo aankwam. Uiteindelijk zijn we met ongeveer vier kilo naar huis gegaan. Een goede vangst.
Op de vrijdag stond er een uitje met het personeel van de school gepland. Er kwamen niet zo heel veel mensen opdagen, maar de gebruikelijke feestbeesten waren er weer. Het begon natuurlijk allemaal met een apéro, om daarna bij de grillade zoveel mogelijk gamba’s te eten. Toen de gegrilde gamba’s uitgestorven waren, zijn we naar een cafeetje gegaan, om daar een gepast einde aan de avond te maken. Lekker halve liters drinken dus.
Na vier uur slaap stond het volgende avontuur ons alweer te wachten. De Aletsch gletsjer. Dit is de grootste gletsjer van de Alpen. 23 km lang. Vanuit Riederalp zijn we de berg opgelopen om iets van de gletsjer te kunnen zien. Niet wetende wat ons te wachten stond en genietend van de mooie natuur onderweg kwamen we boven op de berg aan. En daar lag ie dan. De Aletsch gletsjer. Precies zoals je op alle plaatjes en foto’s ziet. Werkelijk indrukwekkend. Ik had niet verwacht dat je hem zo mooi kunt zien liggen. Met dit adembenemende uitzicht hebben we lekker geluncht. De terugweg hebben we nog geprobeerd om helemaal naar onder naar de gletsjer te lopen. Dit werd echter iets te stijl en te lang, waardoor deze expeditie halverwege is gestaakt. Desalniettemin was het weer een mooie wandeling die ons helemaal rond de berg leidde.
De dag erop weer een mooie wandeling uitgezocht. Deze keer ging de reis via Évolène naar Arolla. Bij Évolène staan wat natuurlijke “piramides”. Deze zijn tot stand gekomen doordat de gletsjer daar grote stenen heeft achter gelaten op het zachte kalkmateriaal. Het zachte kalkmateriaal slijt weg door de regen, behalve op plaatsen waar de grote stenen liggen. Uiteindelijk resulteert dit in hoge “piramides” met een grote steen er bovenop. Dit ziet er heel raar uit, maar wel apart dat zoiets kan ontstaan. Iets verderop ligt het dorpje Évolène. Een echt Zwitsers dorpje. Met houten huizen en rare constructies om de muizen buiten te houden. Hier hebben we de Zwitserse jeugd een leuk dansje zien doen. Leuk om te zien, niet meer, niet minder. ’s Middags zijn we doorgereden naar Arolla. Dat staat ook bekend om zijn vele gletsjers. Wij met volle moed vertrokken om vandaag dan wel op een gletsjer te staan. Dit bleek weer iets te ambitieus, maar we zijn wel dichtbij geweest. Zo dichtbij dat we in ieder geval omlaag geskied zijn. Op onze schoenen wel te verstaan.
Deze week staat in het teken van het afronden van de opdracht en het schrijven van het verslag. De laatste tests en analyses zijn aan de gang en het verslag begint al enigszins vorm te krijgen. Met nog 4 respectievelijk 6 dagen voor mij en Jauke voor de boeg is het aftellen begonnen. Ik kom 5 juli terug om op tijd bij de diploma-uitreiking van Roos te zijn en Jauke komt 9 juli terug. Dan hopen we onze stage positief afgerond te hebben. Een leuke tijd hebben we in ieder geval gehad.
Ciao, Rolf en Jauke
donderdag 28 juni 2007
woensdag 13 juni 2007
Vamos!!!
He mensen, het is al weer een lange, lange, lange tijd geleden, daarom maar weer eens een update van onze site. Jauke heeft zijn pootje weer terug, en Raffa (Rolf wordt vergeleken met Rafael Nadal, Jaaah de enige echte) was aan het ownen op een beach soccer tournooi in Basel.
Na het feest van de party squad zijn we vrolijk doorgegaan met feesten, festivals en natuurlijk werken. Want ja, het einde begint in zicht te komen dus er moeten eindelijk resultaten worden gehaald!
Al weer 2½ week geleden zijn we naar het Balelec Festival geweest in Lausanne. Dit festival werd georganiseeerd door de Universiteit van Lausanne waar wij met de andere Erasmus studenten naar toe gingen. Meteen uit school zijn we de bus in gestapt om naar Lausanne te knallen. Na een bus toer van 1½ uur en wat versnaperingen (alcoholische) waren we aangekomen in Lausanne. Wat vlees braaien aan het meer van Geneve, met allerlei andere studenten (Erasmus Lausanne en andere studenten) om vervolgens naar het terein van de Universtiteit te gaan waar de festiviteiten plaats vonden. Na een hele nacht, met veel leuke optredens, maar weer de bus in om ’s ochtends vroeg voldaan weer in ons bedje in de Stadtsmission te kruipen. Heerlijk!!
Op de 30e van mei stond voor Jauke weer een afspraak met de dokter gepland. Zenuwachtig en nieuwsgierig wat er deze keer zou gebeuren, ging Jauke naar de dokter. Tot zijn verbazing mocht al dat verotte gips eraf en hoefde er ook geen verbandje meer omheen. Kortom, genezen verklaard!! Back to business voor Jauke.
In het weekend van 2 Juni zou Rolf een lang weekendje naar huis gaan, voor een “feest” van ome Toine en Joop. In dit weekend was er in Sion weer een festival gepland waar Jauke en de andere studenten de avonden hebben doorgebracht. Genoten van de muziek, het bier en de wijn en natuurlijk de kaas. Het festival was een stukkie kleiner dan in Lausanne, maar zeker niet minder gezellig.
Zondag avond toen Jauke al vredig in bed lag kreeg ie een sms’je van Rolf: “Buijs, het is echt super hier. Wat nooit verwacht was werd werkelijkheid, Toine en Joop zijn getrouwd en ik was getuige! Meesterlijk! Groeten daar”. Kortom ook een schitterend weekend voor Rolf.
Eventjes tussendoor, een update van ons werk hier. De analyses van onze drankjes gaan redelijk. Toch best een ver weg van je bed show, die analytische chemie voor een voedingsmiddelen technoloog. Nu het eind van de analyses in zicht is, moet het uiteindelijke drankje “gebrouwen” worden. Das dus weer back to normal voor de voedingsmiddelen technologen.
Afgelopen weekend zijn we ons vertier maar eens buiten de valei gaan opzoeken, namelijk bij Sander in Basel. In Basel was een beach voetbal tournooi georganiseerd, waarvoor Sander ons had opgegeven. Beach voetbal, iets wat de meeste teamgenoten nog nooit hadden gedaan,
dat was dan ook wel te zien. De eerste wedstrijd 2-0 voor waarna we nog met 3-2 verliezen, die prutsers van de tegenstander wisten zelfs met de hand te scoren. Altijd weer worden die buitenlanders genaaid, maar jah het is niet anders. Naarmate het tournooi vorderde werden de commentatoren zatter en zatter, wat tot schitterende uitspraken leide, Rolf werd onder andere vergeleken met Rafael Nadal, tjah toch mooi die gekke zatte Zwitsers. Na de eerste partij verloren te hebben, werden ook de tweede en de derde partij verloren, niet dik, maar toch altijd balen om zonder winst partij naar huis te moeten gaan.
’s Avonds Basel beetje verkend, wat aan de Rijn chillen, en voor de mensen die een weddenschap verliezen (Sander), ook nog een frisse duik:D. Ook nog de foute disco in geknald om bekend te worden met het nacht leven van Basel. Al met al weer veel leuke dingen gedaan de afgelopen tijd. Op naar de laatste 3 weekjes, waarin het bezoek van Rolf zijn moeder staat gepland en het planten plukken voor ons project.
Rolf & Jauke
Na het feest van de party squad zijn we vrolijk doorgegaan met feesten, festivals en natuurlijk werken. Want ja, het einde begint in zicht te komen dus er moeten eindelijk resultaten worden gehaald!
Al weer 2½ week geleden zijn we naar het Balelec Festival geweest in Lausanne. Dit festival werd georganiseeerd door de Universiteit van Lausanne waar wij met de andere Erasmus studenten naar toe gingen. Meteen uit school zijn we de bus in gestapt om naar Lausanne te knallen. Na een bus toer van 1½ uur en wat versnaperingen (alcoholische) waren we aangekomen in Lausanne. Wat vlees braaien aan het meer van Geneve, met allerlei andere studenten (Erasmus Lausanne en andere studenten) om vervolgens naar het terein van de Universtiteit te gaan waar de festiviteiten plaats vonden. Na een hele nacht, met veel leuke optredens, maar weer de bus in om ’s ochtends vroeg voldaan weer in ons bedje in de Stadtsmission te kruipen. Heerlijk!!
Op de 30e van mei stond voor Jauke weer een afspraak met de dokter gepland. Zenuwachtig en nieuwsgierig wat er deze keer zou gebeuren, ging Jauke naar de dokter. Tot zijn verbazing mocht al dat verotte gips eraf en hoefde er ook geen verbandje meer omheen. Kortom, genezen verklaard!! Back to business voor Jauke.
In het weekend van 2 Juni zou Rolf een lang weekendje naar huis gaan, voor een “feest” van ome Toine en Joop. In dit weekend was er in Sion weer een festival gepland waar Jauke en de andere studenten de avonden hebben doorgebracht. Genoten van de muziek, het bier en de wijn en natuurlijk de kaas. Het festival was een stukkie kleiner dan in Lausanne, maar zeker niet minder gezellig.
Zondag avond toen Jauke al vredig in bed lag kreeg ie een sms’je van Rolf: “Buijs, het is echt super hier. Wat nooit verwacht was werd werkelijkheid, Toine en Joop zijn getrouwd en ik was getuige! Meesterlijk! Groeten daar”. Kortom ook een schitterend weekend voor Rolf.
Eventjes tussendoor, een update van ons werk hier. De analyses van onze drankjes gaan redelijk. Toch best een ver weg van je bed show, die analytische chemie voor een voedingsmiddelen technoloog. Nu het eind van de analyses in zicht is, moet het uiteindelijke drankje “gebrouwen” worden. Das dus weer back to normal voor de voedingsmiddelen technologen.
Afgelopen weekend zijn we ons vertier maar eens buiten de valei gaan opzoeken, namelijk bij Sander in Basel. In Basel was een beach voetbal tournooi georganiseerd, waarvoor Sander ons had opgegeven. Beach voetbal, iets wat de meeste teamgenoten nog nooit hadden gedaan,
dat was dan ook wel te zien. De eerste wedstrijd 2-0 voor waarna we nog met 3-2 verliezen, die prutsers van de tegenstander wisten zelfs met de hand te scoren. Altijd weer worden die buitenlanders genaaid, maar jah het is niet anders. Naarmate het tournooi vorderde werden de commentatoren zatter en zatter, wat tot schitterende uitspraken leide, Rolf werd onder andere vergeleken met Rafael Nadal, tjah toch mooi die gekke zatte Zwitsers. Na de eerste partij verloren te hebben, werden ook de tweede en de derde partij verloren, niet dik, maar toch altijd balen om zonder winst partij naar huis te moeten gaan.
’s Avonds Basel beetje verkend, wat aan de Rijn chillen, en voor de mensen die een weddenschap verliezen (Sander), ook nog een frisse duik:D. Ook nog de foute disco in geknald om bekend te worden met het nacht leven van Basel. Al met al weer veel leuke dingen gedaan de afgelopen tijd. Op naar de laatste 3 weekjes, waarin het bezoek van Rolf zijn moeder staat gepland en het planten plukken voor ons project.
Rolf & Jauke
vrijdag 25 mei 2007
Party Squad in de Alpen
Langverwacht en breeduit aangekondigd met honderden mails. De Party Squad kwam naar de Alpen. En wel naar Verbier om precies te zijn. Een onverwachte bestemming voor het feest, omdat er tussen de seizoenen welgeteld 283 mensen wonen. Desalniettemin was het feest er niet minder om. Om dit feest bij te wonen zijn we na het koeiengevecht naar Verbier geknald, om ons aan te sluiten bij de Party Squad.
Het koeiengevecht was een mooie, maar modderige aangelegenheid. In Zwitserland schijnen er veel boeren te zijn die hun koeien niet leren om melk te geven, maar om met de koppen tegen elkaar te beuken. Iets wat wij als Nederlanders niet goed begrepen, dus tijd om een kijkje te nemen. We wisten absoluut niet wat te verwachten en werden dan ook verbaasd met wat we zagen. Er worden 10 koeien met grote nummers op hun rug een arena in gejaagd, waarna het gevecht kan beginnen. Als er even niks gebeurd zijn de scheidsrechters zo vriendelijk om de koeien naar elkaar toe te drijven en de koppen letterlijk bij elkaar te steken. Een gevecht kan 2 seconden duren, maar ook 20 minuten. De koeien staan dan dus 20 minuten met de koppen tegen elkaar. De cow(ard) die het eerst wegrent, heeft verloren. Er komt niks geen bloed aan te pas, dus de Partij voor de Dieren kan thuis in Nederland blijven.
Goed, back to the Party Squad. Na een klein voorproefje van liedjes die onderweg verzonnen en uitgevoerd waren, was het meteen weer als vanouds: veel batsen, weinig chicks. Na een potje "four kings" (mam, dit is een onschuldig kaartspelletje), toch stiekem even in het centrum kijken of er een bar is waar meer dan vijf mensen zitten. Niet gevonden, dus dan maar pitten om de volgende dag de berg op te kunnen lopen.
Juist, de berg, een meertje, veel sneeuw, veel zon, veel zweet. Kortom, alle ingredienten voor een mooie tocht waren aanwezig. Dat het een mooie tocht was, is zeker. Te zien aan de foto's.
Om bij te komen van het wandelingetje had Harrie een chalet gebouwd met sauna en bbq. Nog bedankt daarvoor Harrie. Heerlijk met je verbrande kop in de sauna, om daarna bij een klein vuurtje vooral veel onzin te verkopen.
Zaterdag wou Harrie ons nog even een mooi uitzichtpunt laten bezoeken. Na "halverwege" even een pauze te hebben gehouden, was 5 meter verder de top bereikt. Goed werk, dikke vis. Het uitzicht was er niet minder om. Hierna vond de Party Squad het tijd om hun kunsten ergens anders te vertonen en zijn ze naar Sion afgereisd. Na een bezoekje aan het kasteel en het plaatselijke meertje een 12 persoonspizza gegeten en op zoek gegaan naar een uitgaansgelegenheid. Dit werd gevonden. Na het eerste cafe vond een lid van de Party Squad het tijd om naar huis te gaan, waarna een emotioneel afscheid volgde... Ondanks dit moeilijke moment is de Party Squad doorgegaan met hun tour. In de beachbar werd het feest voortgezet en er werden zelfs wat dans moves geoefend. Moe van de hele trip is het ons zelfs gelukt om Weerts stil de stadtmission in te smokkelen. Er was heel wat gepraat van te voren voor nodig, maar het resultaat mocht er zijn. Weerts die vijf minuten zijn bek houdt. Hulde. Een mooi eind van het bezoek van de Party Squad.
Als inwoners van Sion moeten we ons ook laten gelden als FC Sion het veld moet betreden. Dit keer was het de laatste wedstrijd van het seizoen tegen FC Luzern. Als er gewonnen zou worden, werd Europees voetbal gehaald. Zo geschiedde. Deze keer hadden we plaatsen op de Noord tribune. Daar waar de ultras zich bevinden. Heel vet, om alle liedjes mee te zingen, ook al kennen we er niks van. Hele goeie sfeer.
Ciao en tot de volgende keer
Het koeiengevecht was een mooie, maar modderige aangelegenheid. In Zwitserland schijnen er veel boeren te zijn die hun koeien niet leren om melk te geven, maar om met de koppen tegen elkaar te beuken. Iets wat wij als Nederlanders niet goed begrepen, dus tijd om een kijkje te nemen. We wisten absoluut niet wat te verwachten en werden dan ook verbaasd met wat we zagen. Er worden 10 koeien met grote nummers op hun rug een arena in gejaagd, waarna het gevecht kan beginnen. Als er even niks gebeurd zijn de scheidsrechters zo vriendelijk om de koeien naar elkaar toe te drijven en de koppen letterlijk bij elkaar te steken. Een gevecht kan 2 seconden duren, maar ook 20 minuten. De koeien staan dan dus 20 minuten met de koppen tegen elkaar. De cow(ard) die het eerst wegrent, heeft verloren. Er komt niks geen bloed aan te pas, dus de Partij voor de Dieren kan thuis in Nederland blijven.
Goed, back to the Party Squad. Na een klein voorproefje van liedjes die onderweg verzonnen en uitgevoerd waren, was het meteen weer als vanouds: veel batsen, weinig chicks. Na een potje "four kings" (mam, dit is een onschuldig kaartspelletje), toch stiekem even in het centrum kijken of er een bar is waar meer dan vijf mensen zitten. Niet gevonden, dus dan maar pitten om de volgende dag de berg op te kunnen lopen.
Juist, de berg, een meertje, veel sneeuw, veel zon, veel zweet. Kortom, alle ingredienten voor een mooie tocht waren aanwezig. Dat het een mooie tocht was, is zeker. Te zien aan de foto's.
Om bij te komen van het wandelingetje had Harrie een chalet gebouwd met sauna en bbq. Nog bedankt daarvoor Harrie. Heerlijk met je verbrande kop in de sauna, om daarna bij een klein vuurtje vooral veel onzin te verkopen.
Zaterdag wou Harrie ons nog even een mooi uitzichtpunt laten bezoeken. Na "halverwege" even een pauze te hebben gehouden, was 5 meter verder de top bereikt. Goed werk, dikke vis. Het uitzicht was er niet minder om. Hierna vond de Party Squad het tijd om hun kunsten ergens anders te vertonen en zijn ze naar Sion afgereisd. Na een bezoekje aan het kasteel en het plaatselijke meertje een 12 persoonspizza gegeten en op zoek gegaan naar een uitgaansgelegenheid. Dit werd gevonden. Na het eerste cafe vond een lid van de Party Squad het tijd om naar huis te gaan, waarna een emotioneel afscheid volgde... Ondanks dit moeilijke moment is de Party Squad doorgegaan met hun tour. In de beachbar werd het feest voortgezet en er werden zelfs wat dans moves geoefend. Moe van de hele trip is het ons zelfs gelukt om Weerts stil de stadtmission in te smokkelen. Er was heel wat gepraat van te voren voor nodig, maar het resultaat mocht er zijn. Weerts die vijf minuten zijn bek houdt. Hulde. Een mooi eind van het bezoek van de Party Squad.
Als inwoners van Sion moeten we ons ook laten gelden als FC Sion het veld moet betreden. Dit keer was het de laatste wedstrijd van het seizoen tegen FC Luzern. Als er gewonnen zou worden, werd Europees voetbal gehaald. Zo geschiedde. Deze keer hadden we plaatsen op de Noord tribune. Daar waar de ultras zich bevinden. Heel vet, om alle liedjes mee te zingen, ook al kennen we er niks van. Hele goeie sfeer.
Ciao en tot de volgende keer
woensdag 16 mei 2007
Bezoek van Roos
Afgelopen donderdag was het dan zover. Roos kwam naar Zwitserland om lekker bij te komen van het afstuderen en om mij weer te zien natuurlijk. Na een verlengde paspoortcontrole kwam ze eindelijk aan in Sion. Dat was een fijn en raar moment, om elkaar na twee maanden weer te zien. Die dag hebben we het lekker rustig aangedaan. We zijn een stukje de berg opgelopen om van het mooie uitzicht over Sion te genieten en naar de camping gegaan om ons tentje op te zetten. Het tentje was noodzakelijk, omdat in het huis waar ik momenteel woon, het niet is toegestaan om gasten te laten slapen en al helemaal niet als het vrouwen zijn. Maar een tentje heeft ook wel weer wat.
Vrijdag hebben we lekker door de stad gelopen en veel terasjes gepakt. Het was goed weer, dus een prima dag om Roos te laten zien waar ik deze vier maanden doorbreng. Vrijdagavond hebben we samen met Jauke bij een restaurantje gegeten wat erg lekker was. Vooral het dessert van Jauke was om van te watertanden.
Zaterdag zijn Roos en ik naar een van de vele thermaalbaden in Wallis gegaan. Het bad was niet erg speciaal, maar het uitzicht was adembenemend. Hier hebben we heerlijk een dagje gerelaxed met z’n tweeën. ‘s Avonds zijn we naar een hippe loungetent gegaan, waar we rustig wat biertjes gedronken hebben.
Zondag was een extreem mooie dag met alleen maar zon en dertig graden. Hier hebben we ook flink van genoten door lekker op een terrasje wat te drinken en de kastelen te bezichtigen. Een kasteel heeft een mooie kasteeltuin waarin heerlijk gechilled kan worden. ’s Avonds hebben we Harrie naar huis gebracht om zo zijn auto weer mee terug te nemen, welke we zondag goed konden gebruiken. Een bezoek van Roos aan Wallis kan natuurlijk niet zonder kaasfondue afgesloten worden, dus dat hebben we zondagavond lekker gedaan. Aangezien het een gesponsord etentje betrof smaakte het extra goed. Bedankt Joke en Guus.
Voor alweer de laatste dag stond een bezoek aan het plaatsje Gruyere op het programma. Gruyere is bekend om zijn kaas, maar er staat ook een chocoladefabriek en er bevindt zich een prachtig oud klein dorpje met kasteel. Aangezien het weer niet helemaal meezat deze dag hebben we weinig rondgewandeld en meer vanuit de auto bekeken. Ideaal zo’n ding. Na het bezoek aan Gruyere zijn we nog even bij het meertje daar in de buurt gaan kijken, omdat die volgens kenners zo mooi moest zijn. We konden het ons voorstellen, maar door het slechte weer was het voor ons weinig bijzonders. Wel leuke koeien trouwens. Onderweg naar Basel hebben we nog even afslag Sissach genomen, om nog even wat tijd te doden en het uitzicht vanaf daar te bekijken. In Basel hadden we nog even de tijd om rustig met elkaar wat te drinken en alvast wat afscheid te nemen, voordat het echte afscheid daar was. Het afscheid dat deze keer zonder tranen verliep, al weet ik niet wat er in de bus nog allemaal gebeurd is.
Het waren leuke dagen waarin we lekker bijgepraat hebben en leuke dingen samen gedaan en gezien hebben.
Groeten allemaal, de volgende keer komen de foto’s en Jauke zijn verhaal.
Vrijdag hebben we lekker door de stad gelopen en veel terasjes gepakt. Het was goed weer, dus een prima dag om Roos te laten zien waar ik deze vier maanden doorbreng. Vrijdagavond hebben we samen met Jauke bij een restaurantje gegeten wat erg lekker was. Vooral het dessert van Jauke was om van te watertanden.
Zaterdag zijn Roos en ik naar een van de vele thermaalbaden in Wallis gegaan. Het bad was niet erg speciaal, maar het uitzicht was adembenemend. Hier hebben we heerlijk een dagje gerelaxed met z’n tweeën. ‘s Avonds zijn we naar een hippe loungetent gegaan, waar we rustig wat biertjes gedronken hebben.
Zondag was een extreem mooie dag met alleen maar zon en dertig graden. Hier hebben we ook flink van genoten door lekker op een terrasje wat te drinken en de kastelen te bezichtigen. Een kasteel heeft een mooie kasteeltuin waarin heerlijk gechilled kan worden. ’s Avonds hebben we Harrie naar huis gebracht om zo zijn auto weer mee terug te nemen, welke we zondag goed konden gebruiken. Een bezoek van Roos aan Wallis kan natuurlijk niet zonder kaasfondue afgesloten worden, dus dat hebben we zondagavond lekker gedaan. Aangezien het een gesponsord etentje betrof smaakte het extra goed. Bedankt Joke en Guus.
Voor alweer de laatste dag stond een bezoek aan het plaatsje Gruyere op het programma. Gruyere is bekend om zijn kaas, maar er staat ook een chocoladefabriek en er bevindt zich een prachtig oud klein dorpje met kasteel. Aangezien het weer niet helemaal meezat deze dag hebben we weinig rondgewandeld en meer vanuit de auto bekeken. Ideaal zo’n ding. Na het bezoek aan Gruyere zijn we nog even bij het meertje daar in de buurt gaan kijken, omdat die volgens kenners zo mooi moest zijn. We konden het ons voorstellen, maar door het slechte weer was het voor ons weinig bijzonders. Wel leuke koeien trouwens. Onderweg naar Basel hebben we nog even afslag Sissach genomen, om nog even wat tijd te doden en het uitzicht vanaf daar te bekijken. In Basel hadden we nog even de tijd om rustig met elkaar wat te drinken en alvast wat afscheid te nemen, voordat het echte afscheid daar was. Het afscheid dat deze keer zonder tranen verliep, al weet ik niet wat er in de bus nog allemaal gebeurd is.
Het waren leuke dagen waarin we lekker bijgepraat hebben en leuke dingen samen gedaan en gezien hebben.
Groeten allemaal, de volgende keer komen de foto’s en Jauke zijn verhaal.
woensdag 9 mei 2007
Wat een week(end)
We hebben weer heel wat meegemaakt de laatste tijd, maar laten we bij het begin beginnen, omdat dat nu eenmaal het begin is. De inspiratie voor openingszinnen is een beetje op, vandaar…
Goed het begin dus. De ouders van Jauke hadden het wel weer gezien in Sion en vervolgden hun reis naar Frankrijk. Het was leuk met ze en we hebben heerlijk gegeten. Na het afscheid dinsdagavond ging het gewone werk de volgende dag weer door.
We zijn nu bezig met elk ons eigen deel van de opdracht. Het analyseren van extracten van planten met behulp van een HPLC. Jauke moet een extract van takken van wijnplanten analyseren en Rolf een extract van wortels van een heuse alpenplant. Deze alpineplantwortels gaan we nog een keer uitgraven ergens op een berg in de buurt van Zermatt. Hopen dat we niet gepakt worden, aangezien het een beschermde plant is. Mondje dicht tegen de politie.
Donderavond hebben we de andere Erasmus studenten uitgedaagd voor een potje poker. We roken dat er geld te verdienen was, dus hebben we iedereen maar uitgenodigd. Het spel begon naar behoren. Na anderhalf uur hadden we alle Duitsers eruit gewerkt en was er nog 1 Belg te gaan. In the pocket! Maar helaas, het geluk is met de domme. Geen kans voor de Nederlanders. Al onze fiches in een half uur verloren en de Belg ging er met ´onze´ buit vandoor.
Nu dan de echte ontknoping. Het weekend werd ingeluid met een biertje, zoals dat hier (niet alleen hier) gebruikelijk is. Met iedereen afgesproken in de Irish pub. Daar rustig wat biertjes gedronken, om vervolgens bij wat andere studenten uit Ierland nog een biertje thuis te drinken. Onderweg kwamen we twee gekken tegen die zin in ruzie hadden en dat duidelijk lieten blijken. We werden aangevallen en niet zo´n beetje ook. Binnen een minuut hadden ze heel wat schade aangericht. Jauke een flinke snee in z´n hand en nog wat andere blessures bij andere jongens. Dat hebben wij weer. Eerst naar de politie, die ons vervolgens naar het ziekenhuis heeft gebracht. Daar heeft Jauke een nachtje doorgebracht om vervolgens zijn hand te laten hechten. Nu 6 weken met een brakke hand rondlopen, om het weer te laten genezen. Gelukkig is de politie actief op zoek naar de daders. Heel wat anders dan in Nederland.
Goed…. Zaterdag stond eigenlijk de bierfontein op het programma. Daar is echter weinig van gekomen, omdat we 3 uur op het politiebureau hebben gezeten. Toen we aankwamen bij de fontein was deze leeggezopen. Desolé! En het was nog wel de grootste fontein in de wereld. Dan maar wat biertjes van de tap voor Rolf, omdat Jauke nog onder de pillen zat (en nog steeds). Verder zaterdag niet veel meer gedaan, om ons voor te bereiden op de zondag.
Toen stond namelijk de kraker FC Sion – Schaffhousen op het affiche. Deze wedstrijd moest gewonnen worden, om uitzicht op Europees voetbal te houden. En wat denk je… De aanmoedigingen vanuit het Nederlandse kamp kwamen goed aan en er werd met 3-0 gewonnen. Helemaal mooi dat de concurrentie gelijk speelde, zodat er flink in werd gelopen en zelfs een plaats gestegen, zodat de vierde plaats die recht geeft op Europees voetbal is bereikt. Het stadion zat lekker vol en de Ultras hebben zich de hele wedstrijd laten horen. Mooie sfeer. Niet zoals in Amsterdam met die huldiging.
Deze week zijn we rustig begonnen en wordt er veel gepraat over Jauke zijn lamme pootje. Wat is ie toch zielig. Hij kan niet eens zijn veters strikken, maar gelukkig is Rolf niet te beroerd om de helpende hand toe te reiken. Deze week staat ook het bezoek van Roos gepland, waar Rolf om staat te springen. Het worden vast goeie dagen in het o zo mooie en zonnige Sion.
Bedankt voor het lezen weer en tot de volgende keer,
Jauke en Rolf
Goed het begin dus. De ouders van Jauke hadden het wel weer gezien in Sion en vervolgden hun reis naar Frankrijk. Het was leuk met ze en we hebben heerlijk gegeten. Na het afscheid dinsdagavond ging het gewone werk de volgende dag weer door.
We zijn nu bezig met elk ons eigen deel van de opdracht. Het analyseren van extracten van planten met behulp van een HPLC. Jauke moet een extract van takken van wijnplanten analyseren en Rolf een extract van wortels van een heuse alpenplant. Deze alpineplantwortels gaan we nog een keer uitgraven ergens op een berg in de buurt van Zermatt. Hopen dat we niet gepakt worden, aangezien het een beschermde plant is. Mondje dicht tegen de politie.
Donderavond hebben we de andere Erasmus studenten uitgedaagd voor een potje poker. We roken dat er geld te verdienen was, dus hebben we iedereen maar uitgenodigd. Het spel begon naar behoren. Na anderhalf uur hadden we alle Duitsers eruit gewerkt en was er nog 1 Belg te gaan. In the pocket! Maar helaas, het geluk is met de domme. Geen kans voor de Nederlanders. Al onze fiches in een half uur verloren en de Belg ging er met ´onze´ buit vandoor.
Nu dan de echte ontknoping. Het weekend werd ingeluid met een biertje, zoals dat hier (niet alleen hier) gebruikelijk is. Met iedereen afgesproken in de Irish pub. Daar rustig wat biertjes gedronken, om vervolgens bij wat andere studenten uit Ierland nog een biertje thuis te drinken. Onderweg kwamen we twee gekken tegen die zin in ruzie hadden en dat duidelijk lieten blijken. We werden aangevallen en niet zo´n beetje ook. Binnen een minuut hadden ze heel wat schade aangericht. Jauke een flinke snee in z´n hand en nog wat andere blessures bij andere jongens. Dat hebben wij weer. Eerst naar de politie, die ons vervolgens naar het ziekenhuis heeft gebracht. Daar heeft Jauke een nachtje doorgebracht om vervolgens zijn hand te laten hechten. Nu 6 weken met een brakke hand rondlopen, om het weer te laten genezen. Gelukkig is de politie actief op zoek naar de daders. Heel wat anders dan in Nederland.
Goed…. Zaterdag stond eigenlijk de bierfontein op het programma. Daar is echter weinig van gekomen, omdat we 3 uur op het politiebureau hebben gezeten. Toen we aankwamen bij de fontein was deze leeggezopen. Desolé! En het was nog wel de grootste fontein in de wereld. Dan maar wat biertjes van de tap voor Rolf, omdat Jauke nog onder de pillen zat (en nog steeds). Verder zaterdag niet veel meer gedaan, om ons voor te bereiden op de zondag.
Toen stond namelijk de kraker FC Sion – Schaffhousen op het affiche. Deze wedstrijd moest gewonnen worden, om uitzicht op Europees voetbal te houden. En wat denk je… De aanmoedigingen vanuit het Nederlandse kamp kwamen goed aan en er werd met 3-0 gewonnen. Helemaal mooi dat de concurrentie gelijk speelde, zodat er flink in werd gelopen en zelfs een plaats gestegen, zodat de vierde plaats die recht geeft op Europees voetbal is bereikt. Het stadion zat lekker vol en de Ultras hebben zich de hele wedstrijd laten horen. Mooie sfeer. Niet zoals in Amsterdam met die huldiging.
Deze week zijn we rustig begonnen en wordt er veel gepraat over Jauke zijn lamme pootje. Wat is ie toch zielig. Hij kan niet eens zijn veters strikken, maar gelukkig is Rolf niet te beroerd om de helpende hand toe te reiken. Deze week staat ook het bezoek van Roos gepland, waar Rolf om staat te springen. Het worden vast goeie dagen in het o zo mooie en zonnige Sion.
Bedankt voor het lezen weer en tot de volgende keer,
Jauke en Rolf
dinsdag 1 mei 2007
Wijn, BBQ en Wijn
Waar denken jullie aan bij een hele dag wijn proeven? Hetzelfde als wij waarschijnlijk, namelijk de hele dag wijn drinken. En niets was minder waar op de wijnfeestdag in Salgesh. Een mooi dorpje iets verderop in de vallei, dat helemaal in het teken van wijn staat. In Salgesh zijn veel verschillende caves, waar wijn gemaakt, verkocht en geproefd wordt. Voor deze dag kon je een kaart kopen voor 15 Franc (10 Euro) en kon je dus de hele dag wijn proeven in de verschillende caves. Voordat deze wijnproeverij kon beginnen, moest er eerst gesport worden. Een wijnvat moest over een parcours gerold worden. Aangezien Nederlanders hier niet echt in bedreven zijn, waren we niet heel hoopvol op een goede afloop, maar we bleven optimistisch. Als onze Duitse medestudenten maar verslagen werden. Deze hadden een redelijk scherpe tijd neergezet, dus ook dit zagen we somber in. Eenmaal onderweg bleek het toch nog zwaarder dan gedacht, maar we lieten ons niet kennen en gingen tot het einde in een moordend tempo, onder aanmoedigingen van Duitse medestudenten die zowaar `hup Holland´ riepen. Dit alles resulteerde in een verdienstelijke vierde plek. Wellens waar net naast het podium, maar dat bestond dan ook alleen uit local hero´s die elk jaar meedoen. De Duitsers waren in geen velden of wegen te bekennen. Ons eerste doel van de dag was bereikt. Nu de wijn nog…… Dat is ons ook zeker gelukt. Het was een mooie dag, met veel zon, wijn en gezelligheid met de andere Erasmus studenten.
De dag erna lekker uitgebrakt bij het meertje en vooral weinig gedaan. Zoals eigenlijk elke zondag tot nu toe. Een goed gebruik dus.
De afgelopen week hebben we veel gesleuteld aan ons drankje, met als gevolg dat het eerste deel van het project is afgerond. Er is een goede, lekkere basisdrank ontwikkeld. Nu scheiden de wegen van ons, om elk ons eigen extract toe te voegen aan de basisdrank.
Dinsdag de 24e was de verjaardag van Jauke die natuurlijk niet ongemerkt voorbij kon gaan. Met een heuse Hollandse taart en een Walliser flesje wijn is het op het lab gevierd. ´s Avonds met wat biertjes op het balkon nog een rustige afterparty gehouden. Verder veel gevoetbald en donderdagavond weer een bbq bij het meer. Tussen de onweersbuien door hebben we toch een mooie bbq gehouden.
Afgelopen zaterdag stond een feestje ter gelegenheid van de verjaardag van Jauke op het programma. Om 12 uur afgesproken om ergens iets te gaan doen. Lekker vaag… Het enige dat we wisten was dat we vlees en drank mee moesten nemen. Al iets minder vaag. Het werd dus weer een bbq. Geen problemen mee. Om 1 uur lagen de eerste worsten op het vuur en was de eerste van veel flessen wijn al leeg. De hele dag doorgegaan met eten en drinken. Een topdag. Om 11 uur ´s avonds de stad nog even ingegaan, maar toen we van het terras werden gestuurd hadden we dat ook wel weer gezien. Nog even een afzakkertje bij Julien thuis gedronken en toen moe maar voldaan richting huis gestrompeld.
Zondag weer het rituele uitbrakken bij het meertje en de ouders van Jauke ontvangen. s´Avonds lekker gegeten in de stad en wat bijkletsen over de afgelopen weken, waarin toch veel gebeurd is. Maandagavond wat gegeten op de camping waar de pa en ma van Jauke staan, wat ook weer lekker en gezellig was. Leuk om ze weer te zien.
Groeten en tot de volgende keer…
De dag erna lekker uitgebrakt bij het meertje en vooral weinig gedaan. Zoals eigenlijk elke zondag tot nu toe. Een goed gebruik dus.
De afgelopen week hebben we veel gesleuteld aan ons drankje, met als gevolg dat het eerste deel van het project is afgerond. Er is een goede, lekkere basisdrank ontwikkeld. Nu scheiden de wegen van ons, om elk ons eigen extract toe te voegen aan de basisdrank.
Dinsdag de 24e was de verjaardag van Jauke die natuurlijk niet ongemerkt voorbij kon gaan. Met een heuse Hollandse taart en een Walliser flesje wijn is het op het lab gevierd. ´s Avonds met wat biertjes op het balkon nog een rustige afterparty gehouden. Verder veel gevoetbald en donderdagavond weer een bbq bij het meer. Tussen de onweersbuien door hebben we toch een mooie bbq gehouden.
Afgelopen zaterdag stond een feestje ter gelegenheid van de verjaardag van Jauke op het programma. Om 12 uur afgesproken om ergens iets te gaan doen. Lekker vaag… Het enige dat we wisten was dat we vlees en drank mee moesten nemen. Al iets minder vaag. Het werd dus weer een bbq. Geen problemen mee. Om 1 uur lagen de eerste worsten op het vuur en was de eerste van veel flessen wijn al leeg. De hele dag doorgegaan met eten en drinken. Een topdag. Om 11 uur ´s avonds de stad nog even ingegaan, maar toen we van het terras werden gestuurd hadden we dat ook wel weer gezien. Nog even een afzakkertje bij Julien thuis gedronken en toen moe maar voldaan richting huis gestrompeld.
Zondag weer het rituele uitbrakken bij het meertje en de ouders van Jauke ontvangen. s´Avonds lekker gegeten in de stad en wat bijkletsen over de afgelopen weken, waarin toch veel gebeurd is. Maandagavond wat gegeten op de camping waar de pa en ma van Jauke staan, wat ook weer lekker en gezellig was. Leuk om ze weer te zien.
Groeten en tot de volgende keer…
donderdag 19 april 2007
Paasvakantie
Zoals de titel al voorspeld was het hier in Zwitserland paasvakantie. Onze begeleider had voor zichzelf een weekje vakantie gepland in Sevilla en voor ons een paar daagjes werken. Tjah, zo gaat dat hier dan ook wel weer. Gelukkig hoefden we niet te hard te werken en hebben we uiteindelijk vrijdag een dagje vrijgenomen voor een lekker lang welverdiend weekend.
Na een aantal keer te hebben gevoetbald op het terrein van FC Sion zijn we wat mensen tegen gekomen waarmee we nu elke week op donderdagavond een potje voetbal gaan spelen. FC Shoarma (mensen uit het midden-oosten) tegen de Europeanen, grappig, veel geouwehoerd, natuurlijk door FC Shoarma die vinden dat ze een vrije trap voor een overtreding moeten krijgen (mietjes dus). Vanavond maar weer eens kijken of we ze baas kunnen zijn.
In het afgelopen, lange weekend hebben we weer veel gedaan. Vrijdag stond op de planning om naar een van de 2 meertjes hier in de buurt te gaan om een beetje te chillen. Eenmaal aangekomen na een wandeling van 1 uur de berg op, bleek het een natuurmeertje te zijn waar niet gezwommen kan worden, helaas. Dan maar genieten van de natuur en doorklimmen naar het kaseeltje dat boven op de berg staat. Leuk uitzicht en een goeie opwarmer voor de volgende dag. Toen stond namelijk mont de Prabé op de planning.
Wij in eerste instantie met de bus van 6:37, helaas hadden Buijs en Gerrits weer niet goed opgelet en reed de bus niet in het weekend. Het bed dan maar induiken en om 8 uur weer proberen. Eenmaal aanbeland in het dorpje Saviese was het nog een hele klus om de goede wandelroute te vinden. Met de kaart in de hand en hulp van wat locals uiteindelijk toch nog de goede weg gevonden en dat hebben we geweten. Meteen flink stijgen, als een gek en dan te bedenken dat we nog 1200 meter stijgen voor de boeg hadden. T-shirt dus maar uit, verstand op nul en dan maar de berg op stuven. Eenmaal aanbeland op de top, die op 2042 meter ligt, hebben we wat gegeten om daarna in de sneeuw te spelen. Dikke pret hadden we met een plastic zak en heel wat buikschuivers. Na deze prettig gestoorde bedoeling maar naar beneden vlammen, helemaal naar Sion terug lopen hadden we gepland. ’s Avonds eenmaal thuisgekomen de schade van de blaren opgemaakt (Jauke), lekker wat gegeten, uitrusten en manageren.
Om goed bij te komen van de wandeling zijn we de volgende dag naar het meertje Les Iles gegaan. Dit is een een of andere afgraving waar heerlijk relaxed, gezwommen en gebarbequed kan worden. Helaas ging het weekend weer erg snel, om vervolgens maar weer de volgende dagen aan het project te werken.
Onze laatste creacties zijn door onze begeleider erg goed bevonden. Nu nog een beetje upgraden met een vleugje cranberry sap of een andere vruchtensap, om vervolgens een super drank ontwikkeld te hebben. Gisteravond zijn we eens optimaal gaan genieten van het mooie weer met een barbeque. Samen met 11 andere Erasmus studenten hebben we bij Les Iles lekker wat vleesch gebraaien.
Op naar het volgende avontuur waarin Rolf & Jauke een wijnton de berg op moeten zien te rollen!!!
Abonneren op:
Posts (Atom)
